Kenmerken van de interviews

In totaal zijn gedurende de eerste meting van NEMESIS-3 6.194 respondenten geïnterviewd: 1.576 respondenten (25%) vóór en 4.618 respondenten (75%) tijdens de coronapandemie. Per geslaagd gesprek zijn er gemiddeld 4,5 contactpogingen geweest.

Online gesprekken

Verreweg de meeste interviews vonden plaats met behulp van een laptop tijdens een face-to-face interview bij de respondent thuis (zie figuur). Bij precies 500 respondenten (8%) werd het interview online afgenomen. Deze respondenten waren jonger, hoger opgeleid, hadden vaker een betaalde baan en woonden vaker in stedelijke gebieden. Respondenten met een online interview hadden even vaak enige psychische aandoening als respondenten met een face-to-face interview [ooit in het leven (OR= 1,10; 95% BI = 0,91-1,33) en in de afgelopen 12 maanden (OR=0,95; 95% BI = 0,76-1,19); gecontroleerd voor demografische kenmerken]. Dit was ook het geval als we dit berekenen bij alleen de 4.618 respondenten die werden geïnterviewd tijdens de coronapandemie.

Aanwezigheid derde persoon

Bij de benadering van de respondent werd aangegeven dat het interview het beste onder vier ogen kon plaatsvinden. Toch was bij een deel van de gesprekken een andere persoon in de kamer aanwezig (zie figuur). Bij bijna één op de tien van het totaal aantal interviews was dit voor minstens de helft van de tijd. Dit percentage was lager dan in NEMESIS-2 (13%).

Respondenten die werden geïnterviewd met een andere persoon minstens de helft van de tijd aanwezig, hadden in NEMESIS-3 minder vaak enige psychische aandoening dan de andere respondenten [ooit in het leven: OR = 0,76 (95% BI = 0,64-0,91); in de afgelopen 12 maanden: OR = 0,79 (95% BI = 0,63-0,99); gecontroleerd voor demografische kenmerken]. Dit is anders dan in NEMESIS-2, waar geen verschil in prevalentie werd gevonden^​2​. We hebben geen duidelijke verklaring waarom deze resultaten verschillen van onze eerdere studie. Mogelijk heeft de aanwezigheid van een derde persoon geresulteerd in onderrapportage. Het kan echter ook dat mensen met minder psychische problemen vaker instemden met de aanwezigheid van een derde persoon. De bevinding laat wel zien hoe belangrijk het is dat interviewers de respondenten op verschillende momenten uitleggen dat het interview één-op-één moet plaatsvinden.

Duur gesprekken

De gemiddelde duur van het interview was 91 minuten: 43 minuten voor het diagnostische instrument (de CIDI), en 48 minuten voor de aanvullende vragenlijst. De duur van het interview varieerde sterk, en was voornamelijk afhankelijk van het aantal psychische aandoeningen dat een respondent ooit in het leven heeft gehad. De video-interviews duurden gemiddeld 92 minuten.

Ervaring van de respondent

Na afloop van het gesprek werd aan de respondenten gevraagd hoe zij het interview hadden ervaren. Verreweg de meeste respondenten beoordeelden het interview positief (zie figuur). Vergeleken met degenen die een positieve evaluatie gaven, waren de respondenten met een  negatieve of neutrale ervaring vaker vrouw, zonder partner, zonder werk en woonachtig in stedelijke gebieden. Verder hadden zij vaker enige psychische aandoening in de afgelopen 12 maanden of ooit in het leven, en hadden ze een langere interviewduur. Er werden geen verschillen gevonden voor andere demografische variabelen (leeftijd en opleiding) en wijze van interviewen (face-to-face of online). Het aandeel respondenten in NEMESIS-3 dat het interview positief evalueerde (82,9%) was veel hoger dan in NEMESIS-2 (67,9%). Dit is een belangrijke bevinding, vooral voor medisch-ethische commissies die de last van respondenten moeten beoordelen om deel te nemen aan studies zoals NEMESIS.